Defterimden Eskizler|5
Binaların arasından geçen soğuk ve sert rüzgar yüzüne çarparken, kısılmış gözlerinin tek gördüğü karanlık , bomboş bir sokaktı.
Çatlaklarla dolu elleri, iki bacağının arasına sıkışmış, ısınmaya çalışıyordu. Üstünde eskimiş,haki renk uzun bir palto vardı. Paltonun kimi kısımları yırtılmış, kimi kısımları kirlenmişti fakat bunu dert edecek durumda değildi.
Bir süre oturduktan sonra ayağa kalktı ve yol boyunca ilerlemeye başladı. Uzun pantolon paçaları arada bir ayağına takılıyor, aksayan sağ bacağı ise onu iyice yavaşlatıyordu. Arada bir önüne bakıyor sonra tekrar kafasını eğip yoluna devam ediyordu. Sokağın bitiminde yol ikiye ayrılıyordu.
Uzun siyah sakallarını kaşırken bir sağa bir sola baktı. Sonra sola döndü ve yoluna tekrar devam etti.
Bir kaç metrede bir gölgesi önüne düşüyor sonra kayboluyordu. O ise dalgın bir şekilde bunu izliyordu. Sokağı henüz yarılamıştı ki bir şeye çarpmamak için önüne baktığı sırada ilerideki , yanmayan bir sokak lambasının altında kaldırımda yatan birini gördü.
Umursamaz tavırlarla bakan gözleri açılmış , şaşkınlıkla adama bakıyordu. Yürümeye devam etti. Bir kaç metre sonra adamın yanına gelmişti ve ilk bakışta onun bayıldığını sandı. Böyle düşünüyordu çünkü ne adamın üzerinde ne de etrafta kan izi yoktu , adamın üzerinde belirgin bir yara izi de yoktu ve bir kaç dakika önce onu uzaktan izlerken onun nefes aldığını görür gibi olmuştu. Ama aradan bir kaç dakika geçmeden yanıldığını anladı. Biraz geri çekildi ve gözleriyle adamı süzdü. Onu özel kılan bir detay çarpmamıştı gözüne. Takım elbisesiyle sıradan bir iş adamına benziyordu...
Nedense adamın kim olduğunu merak etmeye başladı ve bir kimlik veya kim olduğunu öğrenebileceği bir şey bulma umuduyla adama doğru eğildi.
Önce ceketinin ceplerine baktı , iki cebide boştu. Ceketin iç cebinde ise bir miktar para buldu.
Paraya ihtiyacı vardı ve bulduğu para onu bir süre idare edebilirdi fakat bunu yapmasına vicdanı el vermedi. Elindeki parayı aldığı yere geri koyması biraz uzun sürdü...
Çatlaklarla dolu elleri, iki bacağının arasına sıkışmış, ısınmaya çalışıyordu. Üstünde eskimiş,haki renk uzun bir palto vardı. Paltonun kimi kısımları yırtılmış, kimi kısımları kirlenmişti fakat bunu dert edecek durumda değildi.
Bir süre oturduktan sonra ayağa kalktı ve yol boyunca ilerlemeye başladı. Uzun pantolon paçaları arada bir ayağına takılıyor, aksayan sağ bacağı ise onu iyice yavaşlatıyordu. Arada bir önüne bakıyor sonra tekrar kafasını eğip yoluna devam ediyordu. Sokağın bitiminde yol ikiye ayrılıyordu.
Uzun siyah sakallarını kaşırken bir sağa bir sola baktı. Sonra sola döndü ve yoluna tekrar devam etti.
Bir kaç metrede bir gölgesi önüne düşüyor sonra kayboluyordu. O ise dalgın bir şekilde bunu izliyordu. Sokağı henüz yarılamıştı ki bir şeye çarpmamak için önüne baktığı sırada ilerideki , yanmayan bir sokak lambasının altında kaldırımda yatan birini gördü.
Umursamaz tavırlarla bakan gözleri açılmış , şaşkınlıkla adama bakıyordu. Yürümeye devam etti. Bir kaç metre sonra adamın yanına gelmişti ve ilk bakışta onun bayıldığını sandı. Böyle düşünüyordu çünkü ne adamın üzerinde ne de etrafta kan izi yoktu , adamın üzerinde belirgin bir yara izi de yoktu ve bir kaç dakika önce onu uzaktan izlerken onun nefes aldığını görür gibi olmuştu. Ama aradan bir kaç dakika geçmeden yanıldığını anladı. Biraz geri çekildi ve gözleriyle adamı süzdü. Onu özel kılan bir detay çarpmamıştı gözüne. Takım elbisesiyle sıradan bir iş adamına benziyordu...
Nedense adamın kim olduğunu merak etmeye başladı ve bir kimlik veya kim olduğunu öğrenebileceği bir şey bulma umuduyla adama doğru eğildi.
Önce ceketinin ceplerine baktı , iki cebide boştu. Ceketin iç cebinde ise bir miktar para buldu.
Paraya ihtiyacı vardı ve bulduğu para onu bir süre idare edebilirdi fakat bunu yapmasına vicdanı el vermedi. Elindeki parayı aldığı yere geri koyması biraz uzun sürdü...
Yorumlar
Yorum Gönder