Yükseliş | Önizleme

Tek bir kelime etmeden geveledi anlamsız sözcükleri ardı ardına sıralayarak.

Konuşmayı pek beceremezdi, bu sebepten olacak ki kimseye izah edemezdi bu durumunu. En özensiz hazırlanmış bir cevabı bile hak etmeyecek insanlara karşı oldukça sabırlı davranıyor, onlara karşı içindeki tüm iyi niyetini kullanarak bir izah girişiminde bulunuyordu. Fakat sarf ettiği onca kelimeye karşılık aldığı tek şey karşısındaki kişilerin ona bakan boş boş suratları, kimi zaman ise bu boş suratlardan çıkan, üzerinde düşünülmeden kurulmuş birkaç cümleden ibaret oluyordu.
Umursamamazlık edip hayatına devam edemiyordu. İçinde bir yerlerde insanların değişebileceğine dair filizlenen güçlü bir inanç yatıyordu. Ama onları değiştirmenin yolunun konuşmak değil, bir şeyleri göstererek fark etmelerini sağlamak olduğunu biraz zaman da alsa anlamaya başlamıştı...

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Mini Belgesel | Karıncalar

Solmuş Serenat